O metodzie harcerskiej i jej stosowaniu
Książka Ewy Grodeckiej „O metodzie harcerskiej i jej stosowaniu” jest z pewnością nadal najbardziej znaną i najpopularniejszą pozycją opisującą metodę harcerską. Jak sama określiła: „W latach 1933–1936, przy udziale uczestniczek dwudziestu dwóch kursów podharcmistrzowskich, prowadzonych przeze mnie w Harcerskiej Szkole Instruktorskiej na Buczu, pracowałam nad teorią harcerstwa„
Ewa Grodecka
W latach 1921-1925 drużynowa harcerek (w Warszawie i Utracie), wieloletnia komendantka hufców w Polsce, instruktorka kształcenia na wielu poziomach organizacji (między innymi zastępczyni komendantki Szkoły Instruktorskiej Harcerstwa Żeńskiego na Buczu), członkini władz naczelnych ZHP. Harcmistrzyni, doktor filozofii, pedagożka.
HSW wg Ewy Grodeckiej
Publikacja Ewy Grodeckiej ma być analizą istoty tego co nazywa się metodą harcerską. Ma udzielić odpowiedzi na pytania: Jakie zasadnicze elementy składają się na metodę harcerską? Na czym polega jej oryginalność, jej odrębność i jej nieprzemijalna wartość?
Książka podzielona jest na V rozdziałów z czego bezpośrednio o metodzie harcerskiej tak jak ją aktualnie rozumiemy traktują pierwsze 2 rozdziały (I – Metoda harcerska, II – System zastępowy) i poniekąd rozdział III pod tytułem Program harcerski, z którego jednak większa część dotyczy sposobów planowania pracy). Taka treść książki była podyktowana zupełnie innymi wyzwaniami niż te, które mamy w XXI wieku. Dziś indywidualność wychowania jest w głównym nurcie idei wychowawczych.
Metoda harcerska
Oddziaływanie od wewnątrz
Kardynalną cechą metody harcerskiej jest oddziaływanie od wewnątrz. Przedmiotem tego oddziaływania jest zawsze jednostka lub zespół złożony z poszczególnych jednostek, nigdy zaś masa.
Świadomy stosunek do harcerstwa i jego poczynań
Wzajemność oddziaływania
Naturalność oddziaływania
Pośredniość oddziaływania
Stwarzamy takie warunki, któe przy czynnej postawie i żywym stosunku do zasad Prawa [Harcerskiego – przyp. MB] potrafią doprowadzić do samodzielnego sformułowania wypowiedzenia się „od wewnątrz”. Wolimy przy tym wypowiedź czynem nie słowem – wychowujemy się bowiem przez czyn i dla czynu.
System zastępowy
Do pobrania
- Artykuł Ewa Grodecka „Życie i dzieło”
