MetodoLogos to…
Iskra
W 2018 roku, po 20 latach działania wyłącznie na poziomie hufca, zaangażowałem się w działania na poziomie centralnym ZHP. Przede wszystkim brałem udział w reformie instrumentów metodycznych ZHP, a także w działania Wydziału Wychowania GK ZHP. Podczas jakiejś swobodnej rozmowy na konferencji Inspirada Lucyna Czechowska wypowiedziała takie (mniej więcej, bo cytat z pamięci) zdanie: „To nie jest tak, że jedynie Grodecka wiedziała co to jest metoda harcerska, ale tylko ona w tych czasach napisała książkę”. To właśnie wtedy w głowie przeskoczyła mi jakaś iskra, coś się zatliło, taki maleńki pomarańczowy kawałek drewna czy papieru, który jest Twoją ostatnią nadzieją przy porannym rozpalaniu pieca w kuchni albo ogniska.
Żar
W tę żarzącą się iskrę przez następne kilka lat pracowicie dmuchali wszyscy, którzy wobec dowolnego nowego pomysłu na działanie drużyn i gromad w XXI wieku od ręki formułowali zarzuty, że tego nie ma u Grodeckiej, albo u Kamińskiego, że w KIHAMie to było zupełnie inaczej, a BP na 15 stronie Skautingu dla chłopców napisał zdanie, które należy interpretować jako sprzeciw wobec jakimkolwiek nowym pomysłom. Uczestnicząc w niekończących się dyskusjach w internecie zacząłem odnosić wrażenie, że stuletnie książki opisujące metodę harcerską w oczach niektórych instruktorów mają charakter ksiąg objawionych, których treść trzeba poddawać egzegezie, podkreślać prawie nadludzki geniusz ich autorów i w wybranych fragmentach doszukiwać się piętrowych znaczeń, połączeń, symboli, ukrytych treści. Dla mnie tymczasem od zawsze były to książki inspirujące, ciekawe, ważne, budujące charakter ruchu harcerskiego poprzez pokazywanie jego długiej tradycji, książki jak na swój czas odkrywcze, ale także w iluś miejscach już nieaktualne lub niedostosowane do aktualnego życia społecznego. Przede wszystkim zaś są to moim zdaniem książki opisujące praktykę harcerskiego wychowania współczesną ich autorom, czasem ich osobistą praktykę, a nie prace próbujące ustalić ponadczasowe prawdy.
Ogień
W końcu zapłonął ogień i pomyślałem, że zamiast spalać się na niekończących się dyskusjach trzeba coś na tym ogniu upiec. Możliwości stwarzane przez media społecznościowe i komputeryzację pozwalają nam odejść od paradygmatu Wielkiego Mistrza/Wielkiej Mistrzyni, którzy wyjaśniają rzeszom właściwe rozumienie spraw i oddać głos setkom instruktorów, którzy dokładnie tak samo jak nasi poprzednicy (Baden-Powell, Małkowski, Grodecka, Kamiński, Zwolakowska, Sedlaczek i wielu innych) opowiedzą o swojej codziennej harcerskiej praktyce wychowawczej. Wielogłos konkretnych osób, pochodzących z różnych środowisk, prezentujących różne podejście będzie zdecydowanie bliższy pierwotnemu rozumieniu harcerstwa jako konkretnej praktyki wychowawczej. Bogusław Śliwerski tak pisze w Pedagogii Harcerskiego Wychowania:
Ten serwis ma ambicję stać się miejscem gdzie każdy może zapoznać się z opisem metody harcerskiej, a dla tych, którzy już ją znają być źródłem opisu dobrych praktyk i ciekawych natchnień, które pozwolą każdemu doskonalić swoją własną praktykę np. tym, którzy nie doświadczyli dobrych wzorców w swoich macierzystych środowiskach. Metoda opisana nie przez kilku wielkich liderów dysponujących niemal supermocami, ale wielu praktyków, którzy niczym ludowi artyści pomimo większych porywów ducha opowiadają historie wciąż bliskie ich społeczności.
Pieczeń
Poza wspomnianym wyżej założeniem dotyczącym autorstwa kluczową praktyczną różnicą - w stosunku do istniejących opisów - jest dostosowanie do współczesnego odbiorcy:
- Łatwy dostęp za darmo w internecie
- Oparcie opisu na miksie tekst - video - obraz
- Budowanie społeczności wokół projektu
- Łatwa możliwość współtworzenia
Wyjściem do każdego tematu będą materiały video, do których będą powstawać teksty rozszerzające niektóre wątki filmu. Wideo będzie krótsze, zrobione w bardziej nowoczesnym stylu z zachętą, żeby przeczytać także tekst.
Tu znajdują się materiały przedstawiające różne aspekty metody harcerskiej, jej praktycznego stosowania. Znajduje się tutaj zbiór opisów metody harcerskiej z ostatnich 100 lat wraz ze źródłami, tu powstaje nowoczesny multimedialny opis metody harcerskiej, tu także próbujemy tworzyć mniej poważne materiały na temat metody harcerskiej. Wszystko po to aby przerzucać mosty umożliwiające przejście drużynowym przez trudne tematy, a także mosty pomiędzy różnymi pokoleniami instruktorów i różnymi podejściami.
Tu znajdują się materiały przestawiające wszystkie możliwe nowości w praktykowaniu metody harcerskiej. Nowe, inne sposoby organizacji drużyn i gromad, nowe instrumenty metodyczne stosowane w działalności harcerskiej, nowe regulaminy stopni, nowe narzędzia dla harcerskiej kadry i wszystko inne co dziś jest, a wczoraj nie było albo co jest zmieniane, jak i dlaczego.
Wszystko po to aby przekonywać, że metoda harcerska nie jest ustalonym 100 lat temu na sztywno rytuałem, ale żywą praktyką wychowawczą.
Tu znajdują się komentarze dotyczące różnych spraw harctrixu czyli harcerskiej społeczności. Zachęcamy do wypowiedzi w ważnych sprawach ciekawych ludzi z „drugich stron gazet” (MOVI SIĘ). Nagrywamy, wypowiedzi dotyczące książek, artykułów, filmów, które są wartościowe, ale niezbyt przystępne (TDLR), a także przybliżamy wartościową dla drużynowych popkulturę.
Wszystko po to aby rozwijać nasze środowisko wychowawcze, sprawić aby było bogatsze bardziej angażujące i przez to miało większą moc oddziaływania na młodzież.
Tu znajduje się miejsce gdzie każdy może coś napisać nawet jeśli nie jest zalogowany. Za pomocą wiki tworzymy encyklopedię metody harcerskiej oraz serwis ze współczesnymi wartościowymi cytatami instruktorów harcerskich, aby dać nieco odpocząć wielkim postaciom z historii naszego ruchu. Wspólnie redagujemy hasła w klimacie ency, a także szukamy kozackich wersów i myśli napisanych po roku 1989, a także mniej znanych starszych, a wartych spopularyzowania cytatów znanych postaci.
Wszystko dla różnorodności, dostępności oraz ocalenia od zapomnienia.
Nazwa pochodzi od ludu Krobo opisanego w książce Wilk, który nigdy nie śpi jako wyjątkowo sprawni budowniczowie mostów, które umożliwiły BP przejście przez dżunglę. Tutaj będziemy przerzucać mosty umożliwiające przejście drużynowym przez trudne tematy, a także mosty pomiędzy różnymi pokoleniami instruktorów, różnymi podejściami.
Nazwa tego działu pochodzi od historycznej nazwy Menlo Park – miejsca gdzie Edison założył swoje pierwsze laboratorium, w którym powstało około 1000 wynalazków, a także współczesnej nazwy miasta, gdzie znajdują się siedziby wielu firm nowych technologii (tzw. Dolina Krzemowa) między innymi Meta Platforms.
Nazwa pochodzi od Silva Rerum w skrócie Sylwa. Była to forma piśmiennictwa popularna wśród polskiej szlachty polskiej. W księgach zapisywano bardzo różne teksty na wszelkie obok prozaicznych zapisków z życia codziennego pisanych na gorąco znajdowały się także teksty o charakterze literackim (np. wiersze) bądź refleksyjnym.
Nazwa jest dopasowanym do obrzędowości (kończą się na o) słowem wiki, które oznacza stronę w internecie umożliwiającą anonimowe edytowanie treści (jak Wikipedia). To słowo z kolei pochodzi od hawajskiego wyrażenia „wiki wiki”, oznaczającego „bardzo szybko”.
Duch
Jako nazwę, markę związaną z projektem wymyśliłem słowo metodologos, które jest połączeniem słów metoda i logos. Metoda to oczywiście metoda harcerska. Natomiast logos to wieloznaczne pojęcie z filozofii oznaczające z przede wszystkim słowo (mówione, pisane), ale także wewnętrzną racjonalność i uporządkowanie. Dobór czcionki niezbyt odróżniającej literę G od C sprawia, że można odczytać ten napis także jako metodolocos czyli w swobodnym tłumaczeniu wariaci metody. Z takim odczytaniem związane jest hasło i streetwearowy symbol Oficjalni Hultaje Metody Harcerskiej, które za pomocą znanej postaci z filmu Zakochany Kundel ma określać charakter zarówno redakcji serwisu jak i społeczności, która mam nadzieję powstanie wokół niego: ludzi, którzy niekoniecznie kłaniają się zwierzchnościom, chodzą własnymi drogami i tak jak w mojej ukochanej piosence o harcerstwie „Zielony płomień” mają nie tylko rogate czapki, ale też i dusze.
Cel
W ciągu dwóch lat doprowadzić do tego, aby serwis metodaharcerska.pl był wymieniany w pierwszej trójce opisów metody harcerskiej podczas kursów, posiedzeń ksi czy szkoleń metodycznych.
